Leef je op dit woord uit om te kijken wat er allemaal mogelijk is.
Dit is zo gezegd een testwoord, dus hier kun je niks verkeerd doen.

Wijzig het, en kijk maar of je er wijs uit kunt worden.
Bij eventuele problemen kun je mij een

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen links zien op dit forum! registreer of login om de links te kunnen zien!

sturen om uitleg.

Mocht je een woord toegevoegd hebben en je wil dat weer verwijdert hebben of het trefwoord zelf gewijzigt wilt hebben, laat me dat dan ook via PB weten.

Bovenaan dit bericht wordt automatisch de originele tekst toegevoegd.
Het volledige bericht onder de dubbele lijn wordt gewist als je op Bewerk klikt.
Dit is alleen bij dit onderwerp het geval, alle andere onderwerpen in de encyclopedie blijven bewaard en kunnen gewoon bewerkt worden via de Bewerk link rechtonder elk onderwerp.
==============================================================
Leef je op dit woord uit om te kijken wat er allemaal mogelijk is.
Dit is zo gezegd een testwoord, dus hier kun je niks verkeerd doen.

Wijzig het, en kijk maar of je er wijs uit kunt worden.
Bij eventuele problemen kun je mij een [url=http://www.detecties.nl/dc/p
Bovenrivmsg.php?mode=post&u=2]PB[/url] sturen om uitleg.

Mocht je een woord toegevoegd hebben en je wil dat weer verwijdert hebben of het trefwoord zelf gewijzigt wilt hebben, laat me dat dan ook via PB weten.
aan dit bericht wordt automatisch de originele tekst toegevoegd.
Het volledige bericht onder de dubbele lijn wordt gewist als je op Bewerk klikt.
Dit is alleen bij dit onderwerp het geval, alle andere onderwerpen in de encyclopedie blijven bewaard en kunnen gewoon bewerkt worden via de Bewerk link rechtonder elk onderwerp.
==============================================================
Test onderwerp

Zie zilveren-vijftigje

Aanmunting is het slaan (produceren) van munten, dat ook wel aanmunten of aanmunting genoemd en dat wordt gedaan bij een munthuis.

In Nederland wordt dit gedaan bij de Koninklijke Nederlandse munt te Utrecht.

Achterwiel: De rijksdaalder was het grootste muntstuk, zoals het achterwiel het grootste wiel aan de wagen was.

Zie ook rijksdaalder

Beheerder van een forum op het internet of van iets anders .

Een administrator draagt zorg voor het zo goed mogelijk reilen en zeilen van de forumsoftware.

Een afslag is een muntslag met originele stempels in een afwijkend metaal.

Komt veel voor bij Nederlandse en Indische koperen munten, omdat een zilveren of gouden afslag van bijvoorbeeld een koperen duit werd gezien als een leuk geschenk.

Afslagen zijn niet bedoeld voor de muntcirculatie.

Een afsnede is in de numismatiek een door een horizontale lijn afgescheiden onderste deel van de beeldenaar.

De afsnede wordt vaak gebruikt voor een jaartal.

Een akker of akkerland is een stuk omgewerkte grond waarop gewassen worden verbouwd.

Een akker kan begrensd worden door sloten, wegen of afrasteringen. De afrasteringen kunnen bestaan uit palen met prikkeldraad, een heg of houtwal.

Het woord akker komt van het Germaans, waarmee aanvankelijk het land werd bedoeld dat de dorpelingen in gemeenschap bebouwden.

Zie ook es. (speciaal soort akker)

De allerlaatste nederlandse gulden of de allerlaatste is een speciale gulden die in 2001 geslagen is en wordt vanwege haar ontwerp en boodschap gezien als een afscheidsgulden.

Om de gulden niet in stilte te laten verwdwijnen, schreef het Ministerie van Financiën een ontwerpwedstrijd voor de themazijde (keerzijde) van een speciale uitgave van de laatste gulden. Meer dan 3000 basisscholen deden mee aan de wedstrijd en 55.000 leerlingen uit groep 7 en 8 leverden een ontwerp in.

Uit al die ontwerpen koos de jury de tekening van Tim van Melis uit Gemert. Zijn leeuw met het vlaggetje in zijn handen werd gekozen door de manier waarop de ontwerper het thema verbeeld heeft.

Zijn grappige Leeuw straalt een en al vrolijkheid uit. Staatsecretaris bos van Financiën overhandigde de winnaar zijn prijs: een computer en een taart. Negen andere finalisten kregen eveneens een prijs voor hun ontwerp. De gulden kwam in juni 2001 in omloop. Er werden 16.000.000 exemplaren van geslagen, symbolisch voor iedere Nederlander een allerlaatste gulden.

De portretzijde, met een beeltenis van H.M. koningin beatrix (die ook is gebruikt voor de voetbalmunt uit 2000) zijn ontworpen door Michael Raedecker en Geerten Verheus.

Sinds 28 januari 2002 is deze munt geen wettig betaalmiddel meer in Nederland en vervangen door de euro.

Aluminiumfolie (ook wel zilverpapier) is een aluminium folie van zo'n 6 tot 20 micrometer dik, dat gebruikt kan worden om voedsel in te pakken. Het flinterdunne laagje schermt het voedsel af van licht, lucht, vocht en externe invloeden (bacteriën), en is bestand tegen warmte en koude. Aan de andere kant voorkomt de folie dat het voedsel uitdroogt. Het metaal is in tegenstelling tot bijvoorbeeld lood niet giftig.

Hoewel het aluminiumfolie gerecycleerd kan worden, wordt het gebruik ervan afgeraden: het is voor brood ecologischer een brooddoos of broodzak te gebruiken.

Ook wordt het veel gebruikt in de oven of bij de barbecue om lekkend vet op te vangen.

alle door de mens gemaakt, bewerkte en/of gebruikte voorwerpen.

Barnsteen is een fossiele hars van prehistorische naaldbomen, Pinus succinifera. Deze hars is miljoenen jaren geleden uit de bomen gedropen en daarna versteend. barnsteen stamt dus uit het Paleozoïcum tot aan het Quartair. barnsteen is warmgeel tot donkerrood van kleur. Doorzichtige barnsteen wordt algemeen het mooist gevonden en is het kostbaarst.

Mineralogisch bezien heeft barnsteen een amorfe structuur. Het is vrij zacht, de hardheid bedraagt 2-2,5.

Etymologie
Het woord barnsteen - in het Duits Bernstein - is afkomstig van het Nedersaksische woord börnen dat branden betekent. Inderdaad is deze halfedelsteen brandbaar. barnsteen heet in het Engels amber. In het Nederlands wordt met amber meestal de kleur amber bedoeld. Ook een substantie uit de darmen van de potvis wordt amber genoemd. Deze substantie geurt sterk en wordt in parfums gebruikt.

Het feit dat veel insecten in barnsteen worden aangetroffen ontging ook de romeinen niet. Zij verklaarden dit (correct) door aan te nemen dat barnsteen vloeibaar was toen het de insecten bedekte. Derhalve noemden zij de steen succinum ofwel gum-steen. De naam komt nu nog voor in succinic acid (barnsteenzuur) en ook in succinite, een naam die door James Dwight Dana werd gegeven aan een bepaald type barnsteen dat uit het Oostzeegebied afkomstig is.

Een algemene groep landslakken zijn de Barnsteenslakken. Zij zijn zo genoemd vanwege de barnsteengele kleur van het slakkenhuis. De wetenschappelijke naam van een barnsteenslakkensoort luidt Succinea.

Het Griekse woord voor barnsteen is elektron (Latijn: electrum) waarvan de term elektriciteit afgeleid is.

Ontstaan
Zoals ook nog bij de tegenwoordige dennen het geval is, loopt er uit kleine beschadigingen van de schors hars uit de boom. Deze hars beschermt de boom tegen insecten en schimmels. In vroegere tijden zijn door de bomen in het Oostzeegebied grote hoeveelheden hars geproduceerd. Na de ijstijd is het barnsteen uit de grond gespoeld en in zee terecht gekomen. Jongere, niet gefossiliseerde barnsteen heet 'kopal'. Het voelt vettig aan.

Chemische samenstelling
barnsteen bestaat voornamelijk uit koolwaterstoffen. Ze bestaan uit koolwaterstoffen omdat ze uit organisch materiaal zijn ontstaan; dit bestaat voornamelijk uit koolhydraten. Tijdens de "verstening" van de hars zijn de koolhydraten alle zuurstof atomen kwijt geraakt. De koolwaterstoffen kunnen zeer lange ketens vormen. (macromolecuul) Doordat het barnsteen uit koolwaterstoffen bestaat is het niet vreemd dat barnsteen redelijk brandbaar is.

Fossielen in barnsteen
Soms komt er een insect in de hars terecht. Dit fossiel blijft in de versteende barnsteen zichtbaar. Door de ouderdom verdwijnen de kleuren van het insect en wordt het zwart. In tegenstelling tot wat in de film Jurassic Park wordt gesuggereerd, is het niet mogelijk om DNA van dieren zoals dinosauriërs uit door fossiele insecten opgezogen bloed te halen.

Vindplaatsen
De voornaamste vindplaats van barnsteen is het Oostzeegebied. Het schiereiland Samland in het Russische gebied Kaliningrad is goed voor 90% van de wereldproductie. barnsteen wordt echter ook gevonden op het strand. Vooral in Denemarken spoelt het nog aan, maar ook bijvoorbeeld op de Nederlandse waddeneilanden. Vroeger bestond Denemarken uit zee met eilandjes erin. Daarom wordt in Denemarken ook op het land barnsteen gevonden. Men vindt ook kleine hoeveelheden in Syrië, Libanon, Thailand, Vietnam, Canada, de VS en Duitsland. Blauwe amber vindt men in de Dominicaanse Republiek.

Gebruik van barnsteen
Uit alle perioden van de prehistorie is het gebruik van barnsteen als kralen, hangers en knopen bekend. De rendierjagers van de Hamburgcultuur, die omstreeks 11000 v.Chr., aan het eind van de laatste ijstijd rondtrokken gebruikten barnsteen. barnsteen is in hun kampen in Nederland opgegraven bij Ureterp en Vledder. klei en veen zijn gunstig voor de conservering van barnsteen. In de zandgronden verweert het echter snel en neemt het een zandkleur aan. Waarschijnlijk is het daarom vrij weinig gevonden in mesolithische nederzettingen op de Nederlandse zandgronden. In een skeletgraf bij Swifterbant uit 4000 v.Chr., werd op het voorhoofd van een dode man een snoer van vijf grote barnstenen kralen gevonden. Ook werd barnsteen aangetroffen in enkele hunebedden. Ook in het Kralensnoer van Exloo is barnsteen verwerkt.


barnsteen wordt tegenwoordig (2003) nog steeds als edelsteen gebruikt. Het is een van de weinige edelstenen van organische oorsprong. Andere voorbeelden zijn parels en bloedkoraal.



Barnsteen in de mythologie
In de Griekse mythologie liet de god Helios op een dag zijn zoon Phaeton de zonnewagen besturen. Maar Phaeton kon de paarden niet in toom houden, waardoor de zon hemel en aarde verschroeide. Zo kregen de mensen in Ethiopië hun donkere kleur. Om de aarde te redden gooit Zeus zijn bliksemschicht naar Phaeton waardoor deze dood ter aarde valt. De zusters van Phaeton, de Heliaden, bewenen hem. Hun tranen druppelen neer en stollen tot barnsteen.

De Griekse mythologische figuur Elektra wordt vereenzelvigd met barnsteen. Het Griekse woord voor barnsteen is "elektron" (naektpov) waarvan ons woord "elektriciteit" afkomt, omdat een stuk barnsteen dat met een dierlijke vacht wordt gewreven statisch geladen wordt.

Barnsteenroutes
In de oudheid werd barnsteen met veel winst verhandeld. Verscheidene karavaanswegen hebben enkele eeuwen voor Christus de vindplaatsen aan de Oostzee (Estland) en Noordzee (Denemarken) verbonden met de afnemers in het Middellandse Zeegebied via verschillende

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen links zien op dit forum! registreer of login om de links te kunnen zien!

.

schep om mee te graven

Beatrix wilhelmina Armgard (Baarn, 31 januari 1938), Prinses van Oranje-Nassau, Prinses van Lippe-Biesterfeld, is sinds 1980 Koningin der Nederlanden.

beatrix werd geboren als oudste kind van prinses juliana en prins Bernhard en heeft drie zusters: Irene (1939), Margriet (1943) en Christina (1947).

Tweeënhalf jaar na haar geboorte vielen op 10 mei 1940 de Duitsers Nederland binnen en was het land betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. Samen met haar moeder juliana en zusje Irene, vertrok beatrix via Engeland naar Canada waar zij gedurende de Tweede Wereldoorlog zou wonen. Haar vader, prins Bernhard, verbleef het grootste deel van de oorlog in Londen, bij koningin wilhelmina. In de zomer van 1945 keerde het gezin, uitgebreid met Margriet die in 1943 tijdens de ballingschap in Canada was geboren, terug naar Nederland en namen hun intrek op paleis Soestdijk bij Baarn.

beatrix volgde middelbaar onderwijs aan het Incrementum, een speciaal - voor haar en haar zus Irene - opgezette afdeling van het Baarns Lyceum. Tijdens haar middelbare-schooltijd kwam het tot spanningen in het huwelijk van haar ouders, hetgeen uitmondde in de Greet Hofmans-affaire.

Op 7 februari 1956 werd beatrix als 'vermoedelijke erfgename van de kroon' geïnstalleeerd als lid van de Raad van State, het hoogste adviescollege van de regering. In juni van hetzelfde jaar behaalde zij haar gymnasium diploma aan het Incrementum.

Vervolgens vertrok beatrix naar Leiden waar ze aan het Rapenburg ging wonen en aan de Rijksuniversiteit rechten, sociologie en geschiedenis ging studeren. Op 7 juli 1961 slaagde zij voor het doctoraalexamen (vrije studierichting).

Eveneens in 1961 was beatrix initiatiefneemster en later voorzitter van de Europese Werkgroep die Europese jongeren opriep zich in te zetten voor een verenigd Europa.

In de jaren daarna nam ze tal van representatieve verplichtingen op zich en ondernam een aantal reizen, onder meer naar de Nederlandse Antillen, Suriname en de Verenigde Staten. In 1959 kocht zij kasteel Drakestein (of 'Drakensteyn'), in de bossen van Lage Vuursche, waar zij in 1963 ging wonen.

Verloving en huwelijk
Tijdens haar studententijd werd gesuggereerd dat beatrix zich mogelijk zou gaan verloven met Bob Steensma, een studievriend. Op 1 mei 1965 werd ze echter bij Drakensteyn hand-in-hand gefotografeerd met een onbekende man die Claus van Amsberg bleek te heten.

Er ontstond grote commotie toen bleek dat Claus van Amsberg een Duitser en lid was geweest van de Hitler Jugend. Een commissie onder leiding van dr. L. de Jong van het toenmalige Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie, onderzocht, in opdracht van de regering, het oorlogsverleden van Claus van Amsberg. De uitkomsten van het onderzoek werden als niet belastend beoordeeld (ieder Duits jongetje was verplicht lid van de Hitler Jugend) en op 28 juni 1965 werd door koningin juliana de verloving bekend gemaakt.

Ondanks de positieve uitkomsten van het regeringsonderzoek bleef een deel van de samenleving verdeeld staan ten aanzien van de verloving van beatrix met een Duitser, zo kort na de Tweede Wereldoorlog. Toen bekend werd dat het huwelijk zou plaatsvinden in Amsterdam vonden sommigen dit een belediging aan het adres van de Nederlandse Joden die in groten getale, in het bijzonder vanuit Amsterdam, tijdens de oorlog naar Duitse concentratiekampen waren gedeporteerd.

beatrix en Claus, zich bewust van de levende sentimenten, besloten daarop hun voorgenomen huwelijk in Baarn te laten plaatsvinden. De regering wilde van deze plannen echter niets weten en gelastte het huwelijk in Amsterdam te laten doorgaan.

Op 10 maart 1966 vond het burgerlijke huwelijk in het stadhuis van Amsterdam plaats en op dezelfde dag werd het huwelijk kerkelijk ingezegd in de Westerkerk. Tijdens de rijtoer met de Gouden Koets werd een rookbom ter ontploffing gebracht als protest tegen het huwelijk.

Uit het huwelijk werden drie zoons geboren: Willem-Alexander (27 april 1967), Johan Friso (25 september 1968) en Constantijn (11 oktober 1969). Het gezinsleven speelde zich af op kasteel Drakensteyn.

Voorbereiding op de troon
Vanaf de jaren '70 van de vorige eeuw begon beatrix zich intensiever voor te bereiden op haar toekomstige functie als koningin. Samen met prins Claus maakte zij vele buitenlandse reizen waaronder een controversiële reis naar de Sovjet-Unie. In rechtse kringen werd gesuggereerd dat het kroonprinselijke paar linkse sympathieën zou hebben, mede gevoed door de grote belangstelling van het paar voor ontwikkelingssamenwerking en voor allerlei vormen van (progressieve) kunstuitingen. In 1974 werd de reputatie van het koninklijke huis geschaad toen bleek dat prins Bernhard mogelijk steekpenningen zou hebben aangenomen, uitmondend in de Lockheed-affaire. Na de Lockheed-affaire begonnen beatrix en Claus zich te verdiepen in de koninklijke hofhouding en maakten ze plannen voor een modernisering hiervan. Daarnaast verzamelden ze verschillende adviseurs om zich heen om hen voor te bereiden op het koningschap van beatrix. Op 31 januari 1980 maakte koningin juliana, tijdens een televisietoespraak, bekend dat zij op 30 april afstand van de troon wilde doen ten gunste van haar dochter beatrix.

Inhuldiging
In de ochtend van 30 april 1980 ondertekende koningin juliana in het Paleis op de Dam te Amsterdam, de abdicatieaktie en was beatrix formeel koningin. 's Middags werd zij in de Nieuwe Kerk, tijdens een plechtige zitting van de Staten-Generaal en in het bijzijn van vertegenwoordigers van Europese vorstenhuizen, ingehuldigd als Koningin der Nederlanden. In 1980 was er echter sprake van grote maatschappelijke onrust. De economische situatie was moeilijk en er heerste grote woningnood. In Amsterdam was een grote kraakbeweging actief die de 30ste april uitriep tot actiedag onder het motto "geen woning, geen kroning". De feestelijke inhuldiging van beatrix werd daarom overschaduwd door ongeregeldheden in de Amsterdamse binnenstad. Krakers en de mobiele eenheid leverden complete veldslagen. De mobiele eenheid kon met moeite voorkomen dat krakers oprukten naar het Damplein om de plechtigheid in de Nieuwe Kerk te verstoren. Als één van haar eerste publieke optredens als koningin bezocht beatrix een dag na de inhuldiging gewonde ME'ers in het ziekenhuis.

Koningschap

beatrix, Koningin der NederlandenAls nieuwe koningin ging beatrix voortvarend aan de slag. De al gemaakte plannen om de hofhouding te moderniseren werden uitgevoerd. Verder verhuisde zij, samen met haar gezin, in 1981 naar Den Haag. Paleis Huis ten Bosch werd woonpaleis en paleis Noordeinde, gelegen in de Haagse binnenstad nabij het Binnenhof, werkpaleis. Ook werd het protocol aangescherpt en ontwikkelde beatrix een eigen regeerstijl die als stijlvol, modern en zakelijk werd omschreven, passend bij de toenmalige tijdsgeest. In relatief korte tijd wist beatrix een behoorlijke mate van populariteit op te bouwen onder het Nederlandse volk. Succesvolle staatsbezoeken aan onder meer Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, droegen daar aan bij. Ter gelegenheid van haar vijftigste verjaardag in 1988 werd op 29 april een televisieportret uitgezonden waar naast beatrix zelf ook prins Claus en haar drie zoons aan het woord kwamen. Het portret gaf een openhartig beeld van een hardwerkende koningin en haar leven. Op Koninginnedag, een dag later, bracht beatrix een verrassingsbezoek aan Amsterdam en bezocht de vrijmarkt. Op de vrijmarkt werd ze spontaan gekust door een Amsterdammer. Hierdoor ontstond het beeld van een populaire koningin die ook in het weerbarstige Amsterdam respect genoot. beatrix kreeg steeds meer (politieke) ruimte om haar mening te ventileren en een eigen invulling te geven aan het koningschap. Haar kersttoespraken, die een persoonlijk stempel dragen, en andere redes trokken veel aandacht. Ook internationaal gezien genoot beatrix aanzien. Voor haar inzet voor de eenheid van Europa kreeg zij in 1996 de prestigieuze Karlsprijs van de Duitse stad Aken. Internationaal en landelijk verloor beatrix aanzien na haar afwezigheid op de begrafenis van Paus Johannes Paulus II.

Haar belangstelling voor kunst blijft groot - zelf beeldhouwt ze niet onverdienstelijk. De koninklijke subsidies voor jonge kunstenaars reikt ze jaarlijks zelf uit. In 2000 richtte beatrix als gastconservator een tentoonstelling in van moderne Nederlandse kunstenaars in het Stedelijk museum te Amsterdam onder de titel "De voorstelling. Nederlandse kunst in het stedelijk paleis".

Prins Claus
Gedurende beatrix' hele koninschap heeft zij te maken gehad met een zieke echtgenoot. Al eind jaren '70 bleken er eerste aanwijzingen te bestaan dat prins Claus depressief was. Vanaf 1982 werd hier hier regelmatig voor behandeld in een Nederlandse en Zwitserse kliniek. Later werd bij Claus ook de diagnose Parkinson gesteld en kreeg hij kanker. Op 6 oktober 2002 overleed prins Claus in het Academisch Medisch Centrum te Amsterdam. beatrix zat aan zijn sterfbed. Op 15 oktober 2002 werd Claus bijgezet in de koninklijke grafkelder van de Nieuwe Kerk te Delft.

Affaires
beatrix werd lange tijd geroemd voor het feit dat zij er in geslaagd was om de Nederlandse koninklijke familie schandaalvrij te houden. Eind jaren '90 veranderde dit beeld. De publieke opinie begon zich af en toe tegen beatrix te keren. In roddelbladen werd zij afgeschilderd als "boze schoonmoeder" die niet zou willen dat - in het bijzonder haar zoon Willem-Alexander - ging trouwen met diegene die hij wilde. Van andere en serieuzere aard waren - volgens sommige berichten - suggesties dat beatrix haar constitutionele bevoegdheden bij verschillende gelegenheden te buiten ging. Zo zou beatrix de hand hebben gehad in het vestigen van een ambassade in Jordanië omdat zij goed bevriend was met de toenmalige Jordaanse koning Hoessein en zou beatrix verder gewild hebben dat de Nederlandse ambassadeur in Zuid-Afrika zou worden overgeplaatst vanwege huwelijksontrouw. Ook werd gesuggereerd dat zij door betrokkenheid en kennis van staatszaken teveel invloed zou uitoefenen, onder meer bij kabinetsformaties. Haar geroemde perfectionisme en inzet werden vanaf die tijd vaker vertaald als bemoeizucht en haar zakelijk aanpak als afstandelijkheid. In politieke kringen werd soms, in negatieve zin gesproken over "Beatrixisme". Ook beatrix' eigenzinnigheid werd bekritiseerd. Een wintersportreis naar het Oostenrijkse Lech werd door beatrix niet afgezegd, ondanks het feit dat de Europese Unie net een boycot van Oostenrijk had afgekondigd vanwege het aantreden van een ultrarechtse regering. In november 1999 brak een rel los toen bekend werd dat beatrix over de Nederlandse pers zou hebben gezegd dat de "leugen regeert". Later bleek dat zij deze opmerking bedoeld had betreffende één persbericht dat niet haarzelf of haar familie betrof. Deze relatief kleine vlekken op beatrix' koningschap werden overschaduwd door drie affaires: de Zorreguieta-affaire, de Margarita-affaire en Mabelgate.

Zorreguieta-affaire
De Zorreguieta-affaire begon midden 1999 toen bekend werd dat beatrix' oudste zoon, kroonprins Willem-Alexander, een relatie had met Máxima Zorreguieta, dochter van de Argentijnse Jorge Zorreguieta, die ten tijde van het generaalsregime van Videla minister van Landbouw in Argentinië was geweest. Hoewel Nederlands regeringsonderzoek uitwees dat Zorreguieta niet zelf betrokken was geweest bij verdwijningen van tegenstanders van dit regime, ontstond grote beroering in de samenleving en vonden sommigen dat de kroonprins niet met Máxima Zorreguieta mocht trouwen. Pas nadat besloten was dat vader Zorreguieta niet bij het huwelijk aanwezig mocht zijn en Máxima in het openbaar zich had verontschuldigd voor haar vader, kon op 2 februari 2002 het huwelijk tussen Willem-Alexander en Máxima in Amsterdam gesloten worden. Beide ouders van Máxima waren afwezig.

Margarita-affaire
Was de eerste affaire schadelijk geweest voor het aanzien van de monarchie in zijn geheel, de tweede affaire, die speelde in 2003, beschadigde beatrix persoonlijk. Haar nichtje prinses Margarita, dochter van haar zuster Irene, beschuldigde de koningin en andere familieleden van treiterijen en afluisterpraktijken tegen haar en haar echtgenoot, Edwin de Roy van Zuydewijn. Volgens de prinses en haar man had de koninklijke familie er onder meer voor gezorgd dat het bedrijf van De Roy van Zuydewijn failliet was gegaan. In het opinietijdschrift HP/De Tijd fulmineerde het echtpaar tegen de koninklijke familie. Ook gaf het echtpaar verschillende televisie-interviews. Tijdens een staatsbezoek aan Chili in 2003 voelde beatrix zich genoodzaakt om in het openbaar te reageren op de aantijgingen van haar nichtje. Tijdens een ontmoeting met de pers zei beatrix dat "de familie zich niet herkent" in het door Margarita geschetste beeld. Achteraf bleek de affaire vooral een persoonlijk drama voor Margarita. Zij leeft inmiddels gescheiden van De Roy van Zuydewijn.

Mabelgate
Een moeilijke affaire voor beatrix was Mabelgate, dat in 2003 speelde. Mabel Wisse Smit was de verloofde van beatrix' tweede zoon en zij werd beschuldigd van het feit dat zij eind jaren '80 een relatie zou hebben gehad met een vermoorde topcrimineel, Klaas Bruinsma. Hoewel Wisse Smit een relatie ontkende waren er veel tegengeluiden. Ook had Wisse Smit later een relatie met een omstreden en getrouwde Bosnische minister van Buitenlandse Zaken, Mohammed Sacirby. Sacirby zat, op het moment dat Mabelgate speelde, gevangen in New York op verdenking van het gebruiken van staatsgeld voor persoonlijke doelen. Zowel Johan Friso als Mabel Wisse Smit hadden over het verleden van Mabel gelogen tegenover de koningin en de minister-president. Hierdoor konden zij geen toestemming voor hun huwelijk aan het parlement vragen. Het paar trouwde op 24 april 2004 in Delft.

Regeringsjubileum
Op 30 april 2005 vierde beatrix haar 25-jarig regeringsjubileum met een bijeenkomst in de Ridderzaal te Den Haag waar naast de koninklijke familie en de regering ook vrijwel alle parlementariërs en vertegenwoordigers van het Nederlandse volk aanwezig waren. 's Middags was er de gebruikelijke Koninginnedagviering, dit keer in Scheveningen, en 's avond vond in een feesttent op het Haagse Malieveld een show plaats waarbij de koninklijke familie opnieuw aanwezig was.

Tijdens een televisie-interview, uitgezonden op de vooravond van het jubileum, had beatrix gesproken over een sterk veranderde samenleving en over de eenzaamheid van het koningschap.

In het kader van haar regeringsjubileum bezocht beatrix alle Nederlandse provincies, de Nederlandse Antillen en Aruba. Daarnaast kreeg beatrix begin 2005 een eredoctoraat van de Universiteit Leiden vanwege de wijze waarop zij steeds het belang van vrijheid aan de orde heeft gesteld. In haar toespraak die beatrix aansluitend hield, gaf zij aan zélf steeds meer eigen vrijheid te hebben gekregen buiten de ministeriële verantwoordelijkheid om.

Professioneel en populair
In de pers werd, ter gelegenheid van het regeringsjubileum, beatrix over het algemeen geroemd om haar professionele, zij het enigszins afstandelijke koningschap. Haar gesuggereerde bemoeizucht en invloed werden genuanceerd. Uit een opiniepeiling gehouden onder het Nederlandse volk bleek dat een meerderheid beatrix en de monarchie als staatsvorm steunde.

Voorgangster: juliana

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen links zien op dit forum! registreer of login om de links te kunnen zien!

De beeldenaar is in de numismatiek dat wat op een rondel is geslagen. Anders gezegd: het plaatje.

Een belegeringsmunt is een noodmunt aangemaakt in een belegerde stad, meestal van onvolwaardig materiaal.

In Amsterdam, Leiden (Leidens ontzet) en Groningen (Groningens Ontzet) zijn vroeger belegeringsmunten geslagen om o.a. de soldij te betalen aan het verzet.

Belegeringsmunten van volwaardig materiaal zijn vaak souvenirs voor de belegeraars of de belegerden.

Info van Joey.

Dit soort vondsten zijn gevonden in Nederland tussen afval van 1500 - 1600. (Hattem bij v.m. kasteel de dikke Tinne)
Een goede indicatie van de tijd is wat je aan andere vondsten vind in de buurt van deze vondst.
Niet alle botten zijn geschikt om er knopen uit te halen, vooral de lange botten van de onderpoten de schouderbladen en de onderkaken.
De grootste productie van benen knopen lag rond 1700. Toen was de vraag naar bot zo groot dat men ging importeren.
Ook in het buitenland met name Engeland, was de behoefte zo groot, dat men zover ging, dat doodsbeenderen van kerkhoven uit Nederland en Duitsland geimporteerd werden, Dat de behoefte naar bot nog groter was dan we wel denken, valt op te merken uit het feit, dat de Engelsen de beenderen van gevallenen bij de slag van Waterloo opgroeven en in scheepsladingen tegelijk meenamen om de grond er mee te bemesten.
Dus als je nu als bijvondst een benen knoop vind, dan kijk je er waarschijnlijk met andere ogen naar.

Een betaalpenning is een penning met beperkt betaaldoel, meestal voor inworp in een automaat.

De term wordt ook wel gebruikt voor advertentiepenningen die door winkeliers voor een beperkte tijd als betaling worden aangenomen (na eerst door dezelfde winkeliers te zijn verkocht). Dit is niet helemaal terecht, want er is geen technische of economische reden voor de uitgifte van deze stukken.


In het engels wordt dit een "token" genoemd.

Met een beugeldop wordt de beugelfles afgesloten. Een ander woord voor de beugeldop is beugeltje. De beugeldop wordt soms gemaakt van porselein, maar soms ook van plastic. De beugeldop zit op de flesjes van Grolsch

Zie ook beugelfles

Een beugelfles is de benaming voor een fles met een speciale afsluiting, in de vorm van een beugeldop.

De Grolsch brouwerij is beroemd geworden door zijn porseleinen beugeldop die uit 1897 dateert. Er worden er meer dan 200 miljoen per jaar gemaakt. In de 20e eeuw hebben ook verschillende frisdrankfabrieken de beugeldop toegepast. Tegenwoordig wordt deze beugeldop bij Grolsch gefabriceerd van een soort kunststof, dit om het kenmerkende *PLOP* geluid extra te benadrukken.

Elf bekende Nederlanders hebben op initiatief van bierbrouwer Grolsch een beugelfles beschilderd tot kunstwerk. De BN’ers, waaronder Rodrigo Otazu, Huub Stapel en Wendy van Dijk, veilden eind januari 2006 op ebay hun kunstwerken voor een zelfgekozen goed doel.

Zie ook beugeldop

bikkel, bikkeltje, bikkelen


1. Hard, stoer persoon, iemand die ongestoord doorgaat al zitten de elementen hem of haar flink tegen

2 Het bikkelen als spel werd al in de Romeinse tijd gespeeld en bleef populair tot aan de eerste helft van de 20e eeuw.
Er zijn veel spelvarianten, zowel gokspelletjes als behendigheidsspelletjes.

Bij de behendigheidsspelletjes hoort meestal ook een bal en werd vooral door kinderen beoefend, mannen gebruikten ze voor een dobbelvariant.

Voor het bikkelen, zoals dit vooral in Nederland werd gespeeld, waren vier bikkels en een bikkelbal nodig. Een echte bikkel is het sprongbeen (latijn: talus; grieks: astragal) uit een achterpoot van een schaap.

De benen bikkels waren veelal rood geverfd. Ook werden metalen bikkels gebruikt, bijv. van tin, messing of brons; uit de Romeinse tijd zijn nog glazen bikkels bekend.

Een spellenfabrikant heeft de bikkel in een andere vorm op de markt gebracht: biggen

Een uitgebreide beschrijving van het spel staat op:

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen links zien op dit forum! registreer of login om de links te kunnen zien!

======================================
[toevoeging van Pinpoint]
Het bikkelspel

In het oude Griekenland werden de kootjes van schapenpoten 'astragaloi' genaamd, gebruikt om de toekomst te voorspellen. Zij deden ook als dobbelstenen dienst en bovendien voor een spel dat ook nu nog bestaat en dat bij ons "bikkelen" wordt genoemd.

Op oude Griekse vazen ziet men zowel goden als mensen met de botjes spelen en ook in de Ilias en de Odyssee van Homeres komt men dergelijke spelen tegen. Het lijkt echter waarschijnlijk dat het spel van Aziatische oorsprong is. De romeinen hebben het bikkelen op hun vele veldtochten in allerlei landen ingevoerd; maar ook is het een traditioneel spel in andere delen van de wereld - van Rusland tot Polynesië- waar de romeinen nooit zijn geweest. Een moderne vorm van het bikkelspel vind men bij schoolkinderen over de hele wereld.


Spelregels

Bikkelen kan door twee of meer kinderen worden gespeeld. Het spel bestaat uit verschillende ´figuren´ die worden gemaakt door het gooien en vangen van de bikkels in een vastgestelde volgorde. De namen van de figuren kunnen in bepaalde streken verschillen, maar de meeste bewegingen zijn over de gehele wereld dezelfde. Hieronder beschrijven we enkele van de meest voorkomende.

Een elementaire en zeer oude `figuur`is te zien op een romeins fresco uit Pomeji. De speler gooit vijf bikkels tegelijk de lucht in en probeert ze boven op de rug van de hand te vangen. Daarna gooit hij ze opnieuw op en vangt ze in de palm van zijn hand. De score die de speler daarbij behalen kan, wordt gebruikt om de beurt vast te stellen bij het vormen van de overige figuren.

Om de figuur `enen` te spelen goot de speler de vijf bikkels op de grond. Hij pakt er één op, de `boer`; hij gooit hem in de lucht, pakt snel een van de bikkels van de grond en vangt daarna de opgegooide bikkel in dezelfde hand op. Hij legt de opgenomen bikkel in zijn andere hand, gooit de boer op en probeert weer een andere bikkel van de grond te nemen voor hij de boer vangt; dit gaat zo door tot alle vier de bikkels zijn opgeraapt. Laat hij een bikkel vallen, vangt hij de boer niet op of verschuift hij een andere bikkel van de grond, dat is zijn beurt voorbij en moet hij bij de volgende beurt opnieuw `enen` maken voordat hij aan een volgend figuur mag beginnen.
Daarna komen de `tweeën` aan de beurt; nu moet een speler proberen twee bikkels op te rapen voor hij de boer opvangt; daarna `drieën`, waarbij hij er drie moet oprapen, en tenslotte `vieren`, waarbij alle bikkels moeten worden opgeraapt.

Bij "Onder de brug" gooit de speler de vijf bikkels op de grond. Met een hand maakt hij een boogje door zijn wijsvinger en duim met de toppen tegen de grond te houden. Hij vormt het bruggetje dicht bij de bikkels. Hij pakt de boer, gooit hem op en terwijl die in de lucht is probeert hij één van bikkels door het boogje te schieten voordat hij de boer vangt. Dit doet hij tot alle vier de bikkels eenmaal door het boogje zijn gegaan. Wanneer dat hem gelukt is, probeert hij hetzelfde met `tweeën`, `drieën`en `vieren`. (twee paar, drie en één en tenslotte vier bikkels tegelijk door de boog).

Een variant van "onder de brug" noemt men "de stallen". Een hand wordt met gespreide vingertoppen op de grond geplaatst. Wanneer de boer wordt opgegooid moet er telkens een bikkel in de `stal` worden gemikt (de ruimte tussen de vingers). Daarna moeten de bikkels één voor één uit de `stallen` worden gehaald.

"'Pad in het gat" is een soortgelijk figuur; de speler legt weer een hand op de grond, maar nu maakt hij een gaatje door wijsvinger en duimtop tegen elkaar te houden. Bij elke gooi probeert hij nu de bikkels één voor één in het gaatje te schieten. Daarna haalt hij zijn vingers weg en probeert de vier bikkels tegelijk op te pakken voor hij de boer vangt.


Versjes die erbij werden gezongen:

Zwart Willemijntje
zat achter ´t gordijntje
zij waste haar hand met water af
zij droogde ze aan den handdoek af
zij nam er een van de tafel af


Anne de pop, ik raap je op
Anne de peer, ik leg er een neer
Moeder de vlo, die bijt mij zo
Die bijt me zeer,
ik leg er een neer.

ik bouw een huisje
van kalk een kluisje
van kalk en steen
daar gooi ik een bikkel heen

Zie bikkel

Zie bikkel

Biljoen is een term in de numismatiek en slaat op een laagwaardig zilver of op een koperlegering met bijvoorbeeld nikkel of zink die op zilver lijkt (maar geen zilver bevat).

De uitdrukking voor biljoen verklaren betekent dan ook: iets ongeldig verklaren.

Blik is dun gewalst plaatstaal dat door middel van galvanisatie beschermd is tegen corrosie.

Een belangrijke toepassing van blik is het verpakken van levensmiddelen, zoals (conservenblikken of drankblikjes). De materiaaldikte van dit blik is ongeveer 0,25 mm.

Tot enige decennia geleden werd blik gebruikt voor de vervaardiging van eenvoudige huishoudelijke artikelen (bijvoorbeeld voor stoffer en blik) of voor kinderspeelgoed.

blik is in de loop der jaren voor veel toepassingen vervangen door kunststof. Voordelen van kunststof over blik zijn o.a.: lichter, goedkoper, niet vatbaar voor corrosie, meer vormvariatie mogelijk.

Voor verpakkingsmateriaal, zoals in drankblikjes, wordt ook dungewalst plaatmateriaal van een aluminium-legering gebruikt.

Dun plaatstaal wordt al eeuwenlang gebruikt, bijvoorbeeld voor lichaamsbescherming in oorlog in vroege tijden. Deze staalplaten werden met de hand tot de gewenste dikte gehamerd; een zeer arbeidsintensieve activiteit. Sinds in de 19e eeuw mechanische walsen werden uitgevonden, werd het echter een goedkoop materiaal. Door de uitvinding van het galvaniseren vond het o.a. toepassing in de voedselverpakkingsindustrie.